VESPA ELETTRICA “I am the Power”

VESPA ELETTRICA “I am the Power”

Έχει περάσει μια 10ετία από την πρώτη μου επαφή με αμιγώς ηλεκτρικού σκούτερ σε μια έκθεση Μοτοσυκλέτας στο Μιλάνο και ήταν αναμενόμενο ότι στο μέλλον θα βλέπαμε Ηλεκτρικά οχήματα παραγωγής στην αγορά. Οι αυτοκινητοβιομηχανίες ξεκίνησαν την παραγωγή των υβριδικών αυτοκινήτων που εκτός από τον κινητήρα εσωτερικής καύσης εφοδιάζονται με ένα ηλεκτροκινητήρα που μπορούσε να λειτουργήσει και αυτόνομα για κάποια χιλιόμετρα. Το στοίχημα όμως είναι η κατάργηση του συμβατικού κινητήρα που καταναλώνει βενζίνη. Άραγε πόσο έτοιμοι είμαστε?

H Elettrica στην παρουσίαση της στην έκθεση του Μιλάνου

Είδαμε από κοντά το πρωτότυπο της VESPA ELETTRICA το 2016 στην έκθεση EICMA του Μιλάνου και βγήκε στην παραγωγή ακριβώς όπως το πρωτότυπο. Και μια μέρα του Απριλίου του 2019 η Ηλεκτρική Βέσπα βρέθηκε στα χέρια μας.

Γυρνάω τον διακόπτη και φυσικά η δύναμη της συνήθειας με κρατάει σε αναμονή μέχρι να ακούσω τη λειτουργία του κινητήρα η οποία φυσικά δεν ήρθε ποτέ. Επιλέγεις ανάμεσα σε τρεις επιλογές κίνησης normal, eco, reverse και ανοίγεις το γκάζι. Αυτό που υπερτερεί ο ηλεκτροκινητήρας είναι η ροπή που μπορεί να είναι η μέγιστη από το άνοιγμα του γκαζιού (200 Nm-/20.40kgm). Βέβαια η Elettrica δεν είναι βάζει φωτιά στην άσφαλτο. Θεωρητικά αντιστοιχεί σε ένα 50άρι κινητήρα που κατά την γνώμη μου, ούτε τις επιδόσεις του 50άρι δεν φτάνει. Η ονομαστική μέγιστη ισχύς φτάνει σύμφωνα με την Piaggio τους 5,3 ίππους (4Kw) αλλά η συνεχόμενη ιπποδύναμη είναι 4,7. Από στάση τα πρώτα 30 χιλιόμετρα έρχονται σχετικά γρήγορα και μετά από λίγα δευτερόλεπτα το κοντέρ δείχνει την τελική ταχύτητα που είναι τα 50 χιλιόμετρα. Στόχος μου αρχικά ήταν να καταφέρω να περάσω το προηγούμενο ρεκόρ ταχύτητας που κρατούσε στην μνήμη του το ταχύμετρο (54 χιλιόμετρα). Ακόμα και σε κατηφόρα όμως το κοντέρ με βία έδειχνε 51-52 χιλιόμετρα πάρα την επιμονή μου. Στο πρόγραμμα ECO τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα. 35 χιλιόμετρα τελική και σε περνάνε και τα ποδήλατα. Οδήγησα σε διάφορες συνθήκες, ανηφόρες, κατηφόρες και στα δυο προγράμματα. Η ανηφόρα είναι άλλο ένα μελανό σημείο στις επιδόσεις. Σε μια μεγάλης κλίσης ανηφόρα μετά βίας με ανέβασε σε ταχύτητα ισορροπίας.

Στην επιτάχυνση από στάση με το πρόγραμμα “power” χρειάζεται σχεδόν 5 δευτερόλεπτα για να δείξει το κοντέρ 30 και μετά άλλα 10 δευτερόλεπτα για να πιάσει την τελική των 50 χιλιομέτρων, δηλαδή 0-50 15 δευτερόλεπτα. Στο πρόγραμμα “eco” τα πρώτα 30 στο κοντέρ έρχονται μετά από 7 (βασανιστικά) δευτερόλεπτα και μετά από λίγο φτάνει την τελική των 35 χιλιομέτρων.

Hi tech πινελιά η TFT οθόνη με πολλές πληροφορίες

Ας δούμε και μερικά θετικά του σημεία. Το καλύτερο σημείο που πραγματικά ευχαριστήθηκα την οδήγηση της Elettrica ήταν μέσα στον δακτύλιο της παλιάς πόλης. Χωρίς θόρυβο, κινείσαι νόμιμα μέσα στο ιστορικό κέντρο της πόλης, χωρίς να ενοχλείς με decibel και ρύπους. Πρέπει όμως να είσαι σε εγρήγορση καθότι ο κίνδυνος να πεταχτεί κάποιος πεζός στο δρόμο είναι συχνό φαινόμενο στο ιστορικό κέντρο καθώς δεν ακούγετε κάποιος θόρυβος κινητήρα. Η αυτονομία είναι άλλο ένα θετικό σημείο που φτάνει τα 100 χιλιόμετρα, όσο περίπου και ένα γεμάτο ντεπόζιτο μιας συμβατικής Βέσπας. Για μια πλήρη φόρτιση απαιτούνται 4 ώρες και η μπαταρία έχει ένα κύκλο ζωής χιλίων πλήρης φορτίσεων που μεταφράζετε σε 50 με 70 χιλιάδες χιλιόμετρα . Στην συνέχεια η μπαταρία αρχίζει να φθίνει στο 80% και πάει λέγοντας. Το κόστος της «κατανάλωσης» είναι περίπου 1 ευρώ ανά 100 χιλιόμετρα.

O Ηλεκτροκινητήρας δεν ξεχωρίζει με την πρώτη ματιά από τον συμβατικό

Αν εξαιρέσουμε τις επιδόσεις , κατά τα άλλα είναι μια γνώριμη βέσπα. Άνετη θέση για οδηγό και συνεπιβάτη, hitech πινελιά η έγχρωμη οθόνη TFT 4,3 ιντσών. Το ταμπούρο πίσω μπορεί να φαίνεται απαρχαιωμένο αλλά για τις ταχύτητες που φτάνει η ELETTRICA είναι παραπάνω από αρκετό. Ένα ενοχλητικό θέμα είναι ότι κάθε φορά κατά την εκκίνηση πρέπει πρώτα να επιλέξεις το mode πριν ανοίξεις το γκάζι και αυτό απαιτεί περίπου 3 δευτερόλεπτα. Ευτυχώς μπορείς κατά την οδήγηση να αλλάξεις mode από το Eco στο Power και αντίστροφα. Ασυνήθιστο σε δίκυκλο (τουλάχιστον σε μικρό) είναι η παρουσία της όπισθεν, αλλά δεν πρόλαβα να πω μια καλή κουβέντα ήρθε να μου το χαλάσει ο ήχος του διακεκομμένου μπίπ που ακούμε συνήθως στα βαριά οχήματα όταν κάνουν όπισθεν.

Άλλη μια πινελιά από το μέλλον είναι η σύνδεση της Elettrica με εφαρμογή στο κινητό δίνοντας πολλά στοιχεία στον χρήστη όπως χιλιομετρητή, υπόλοιπο μπαταρίας, κατανάλωση, ημερολόγιο με τα χιλιόμετρα που έχεις κάνει, μέση ωριαία και άλλα πολλά.

Στην γραμμή παραγωγής

Επιστρέφοντας την Elettrica σκέφτηκα ότι δεν ήταν απλά μια μοτοσυκλέτα. Είναι το μέλλον. Κάποιοι μιλούσαν για ηλεκτρισμό στα οχήματα από την πετρελαϊκή κρίση στην δεκαετία του ’70. Κατά την γνώμη μου δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι για την απόκτηση μιας ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας. Οι λόγοι αρκετοί αλλά ένας βασικός είναι η τιμή απόκτησης. Στην Ιταλία κοστίζει 6.390 ευρώ. Και το χειρότερο είναι η αντικατάσταση της μπαταρίας που θα χρειαστεί κοντά στις 100.000 χιλιόμετρα που κοστίζει κοντά στις 3000 ευρώ. Που πιθανών σε μια Βέσπα που έχει ήδη 100.000 χιλιόμετρα θα πρέπει να το σκεφτείς καλά για το αν θέλεις να επενδύσεις 3.000 ευρώ. Στην έκθεση του Μιλάνου το 2016 είχα μια συνομιλία με τον ιδιοκτήτη της εταιρίας παραγωγής ηλεκτρικών σκουτερ “Gogoro”, ο οποίος πρότεινε το εξής σοφό. Στα σκούτερ τους η μπαταρία είναι αφαιρούμενη, οπότε στα βενζινάδικα υπάρχει ένα πάνελ-φορτιστής με μπαταρίες που φορτίζουν. Σταματάς αλλάζεις την μπαταρία σου με μια γεμάτη σε μόλις 6 δευτερόλεπτα και φεύγεις. Το κόστος? Μόνο 20 ευρώ μηνιαία συνδρομή και αλλάζεις όσες μπαταρίες θέλεις! Εκπληκτική ιδέα. Στην Ταϋλάνδη οι παραγγελίες το 2016 ήταν 200.000 σκούτερ! Οπότε το λογικό θα ήταν οι εταιρίες να συμφωνήσουν σε μια κοινή γραμμή όσον αφορά την συμβατότητα των μπαταριών. Ήδη τα 4 μεγάλα Ιαπωνικά εργοστάσια (Kawasaki, Suzuki, Yamaha, Honda) έχουν συμφωνήσει για συμβατότητα διαφόρων περιφερειακών (μπαταρίες, φορτιστές κλπ).

Το πρώτο βήμα για την μαζική παραγωγή έγινε από μια παγκοσμίου φήμης εταιρίας που μάλιστα κατασκεύασε πρώτη την Βέσπα το 1946. Είναι θέμα χρόνου να μπουν οι κινητήρες εσωτερικής καύσης στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.